اثر پیش تیمار عصاره آبی تمبر هندی (Tamarindus indica) بر میزان نفوذ پذیری سد خونی-مغزی و ادم مغزی در موش صحرایی

زمینه و هدف: مطالعات اخیر پیشنهاد می کنند که عصاره تمبر هندی باعث سرکوب التهاب و کاهش آسیب ناشی از استرس اکسیداتیو می شود. در این مطالعه ما تلاش کردیم، ارتباط بین اثر پیش تغذیه عصاره تمبرهندی بر میزان نفوذپذیری سد خونی- مغزی و میزان بروز ادم مغزی را در مدل سکته مغزی رت مشخص کنیم. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 70 سر موش نر از نژاد ویستار به 10 گروه تقسیم شدند. گروه کنترل آب مقطر دریافت می کردند، در حالی که در گروه شم تیمار و القای ایسکمی صورت نمی گرفت. 3 گروه تیمار عصاره تمبر هندی را به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 30 روز دریافت کردند (50، 75 و100میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن). 2 ساعت بعد از آخرین دوز هر گروه اصلی به زیر گروه های MCAO(انسداد شریان میانی مغز) برای اندازه گیری سد خونی- مغزی و زیر گروه برای سنجش ادم مغزی تقسیم می شوند. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی LSD مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها: نتایج بررسی ها نشان داد عصاره آبی تمبر هندی در دوزهای 75 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم سبب کاهش میزان ادم (به ترتیب 16/0±49/79، 19/0±61/76) نسبت به گروه کنترل (80/0±60/80) گردید؛ همچنین این عصاره سبب کاهش نفوذپذیری سد خونی- مغزی در دوزهای 75 و 100 میلی لیتر بر کیلوگرم به ترتیب (73/0±61/9، 79/0±05/9) نسبت به گروه کنترل (81/0±75/12) گردید. نتیجه گیری: طبق یافته های این تحقیق پیش تیمار با عصاره آبی تمبر هندی باعث کاهش نفوذ پذیری سد خونی- مغزی در مدل ایسکمی- خون رسانی مجدد می شود، اما کارهای بیشتری نیاز است تا این مشاهدات را گسترش دهد.